نویسندگان: سهراب صلاحی-علی بهادری جهرمی
مجله یا کنفرانس:
چکیده
با وجود مشترکات فراوانی که کشورهای ایران و عراق را به هم پیونده داده است وجود وجه تشابه هایی در ساختار حکومتی آنها، همچون جمهوری بودن تا حدودی اسلامی بودن نظامهای حقوقی- سیاسی، تفاوت های نسبتاً زیادی در ساختار حقوقی و نظام حاکم بر دو کشور به چشم میخورد که به نظر می رسد ریشه در شرایط و اوضاع و احوال بسیار متفاوت حاکم بر کشورها در زمان تدوین قوانین اساسی جدید آنها داشته باشد. عوامل دیگری همچون پیشینه تاریخ متفاوت حکومت های دو کشور، وضعیت سیاسی قبلی متفاوت بسیاری تفاوت های ساختاری دیگر در دو کشور نیز موثر بوده اند . این عوامل موجب گشته است که قانون اساسی ایران، برخلاف میل و آرمان مدونانش، توفیق چندانی از جهات الگودهی به کشور همسایه ی خود نداشته باشد. نتیجه ی عملی این اختلاف های قوانین اساسی در سه محور حقوقی قابل مشاهده است که عبارت اند از : تفاوت در مبانی و روح حاکم بر قوانین اساسی، ساختارهای کلان حقوقی – سیاسی متمایز که تا حد بسیط بودن ایران در مقابل فدرالی بودن نظام حاکمیتی عراق پیش رفته و در نهایت، جایگاه و نقش متفاوت قوای سه گانه و مسئولین حکومتی دوکشور که از شرح وظایف و مسئولیت ها و نحوه ی انتخاب و انتصاب آنها مستفاد است.
واژگان کلیدی: قانون اساسی، ساختار اساسی، جمهوری، فدرال، اسلامی.
