گفت و گو؛ ویژه نامه ی هفته نامه حامی عدالت؛ مورخ ۹۹/۸/۲
علی بهادری جهرمی؛ رئیس مرکز وکلا، کارشناسان رسمی و مشاوران خانواده قوه قضائیه:
بسیاری از وکلا و کارآموزان مرکز و کانون با یکدیگر رابطه خویشاوندی یا آشنایی و ارتباطات گسترده دارند، نباید با افراط گرایی مخالف ارتباطات کاری و احترام به استقلال اعضا شد
طبیعتاً خانواده بزرگ وکالت اعم از وکلا و کارآموزان تعاملات گسترده‌ای با یکدیگر دارند که منجر به پیوندی ناگسستنی میان تمامی اعضای خانواده وکالت در مرکز و کانون ها شده است. به عنوان مثال بسیاری از اعضای مرکز و کانون ها با یکدیگر رابطه دوستانه قدیمی یا روابط خانوادگی دارند و با یکدیگر فعالیت می کنند.
همه ساله نیز در آزمون های وکالت بسیاری از اقوام و آشنایان وکلای دادگستری موجود به عنوان کارآموز در آزمون های ورودی پذیرفته می‌شوند. به عنوان مثال بسیاری از کارآموزان، فرزند، خواهر زاده یا برادرزاده وکلای دادگستری موجود هستند که تمایل دارند دوره کارآموزی خود را نزد این آشنایان یا اقوام خود سپری کنند.
متاسفانه این افراط‌گرایی و تعاملات نامیمون و نامبارک میان اندک تندروهایی میان این دو مجموعه منجر به ممنوعیت این تعاملات شده بود در حالی که هیچگونه مبنای قانونی در این زمینه وجود نداشت.
البته روالی نانوشته مبنی بر اعطای مجوزهای موردی و خاص به برخی افراد خاص وجود داشت که از آنجایی که با وکلای خاص دارای رابطه خویشاوندی یا آشنایی بودند برای آنها امتیاز ویژه در نظر گرفته می‌شد و امکان کارآموزی آنها تحت‌نظر وکیل سرپرست مورد علاقه آنها صادر می‌شد.
کمیسیون کارآموزی برای کمک به این دسته داوطلبان درخواستی را برای بنده نگاشتند که بنده هم برای کمک به توسعه تعاملات مثبت میان دو مجموعه و با توجه به احترامی که برای وکلای محترم عضو کانون ها قائلم و از منظر من هیچ تفاوتی میان این عزیزان و عزیزان وکلای عضو مرکز وجود ندارد با این درخواست موافقت کردم و البته به منظور ممانعت از بروز چالش در تعاملات دو طرف موارد را منوط به صدور معرفی نامه از سوی کانون متبوع کردم.
تعداد وکلای مرکز بیش از ۳ برابر تعداد کارآموزان پذیرفته شده در مرکز است علاوه بر اینکه هر وکیل میتواند سرپرستی ۵ کارآموز را تقبل کند و ما هم اکنون تقریباً هیچ کارآموز فعالی از گذشته نداریم و همگی در حال گذراندن دوره اختبار و تبدیل وضعیت به وکالت پایه یک هستند. یعنی بیش از ۱۵ برابر تعداد وکیل مورد نیاز در خود مجموعه مرکز وجود دارد که حتی در صورت نیاز کانون‌ها، مرکز میتواند در این زمینه کمک کار کانون های وکلا باشد.
لذا چنین برداشتی هیچ وجاهتی ندارد. در حقیقت این تصمیم مرکز صرفاً در جهت احترام به استقلال کارآموز در انتخاب وکیل سرپرست، حفظ شأن کلیه وکلای محترم دادگستری و جلوگیری از تبعیض میان کارآموزان و وکلا گرفته شده است.
طبیعتاً خانواده بزرگ وکالت اعم از وکلا و کارآموزان تعاملات گسترده‌ای با یکدیگر دارند که منجر به پیوندی ناگسستنی میان تمامی اعضای خانواده وکالت در مرکز و کانون ها شده است. به عنوان مثال بسیاری از اعضای مرکز و کانون ها با یکدیگر رابطه دوستانه قدیمی یا روابط خانوادگی دارند و با یکدیگر فعالیت می کنند.
همه ساله نیز در آزمون های وکالت بسیاری از اقوام و آشنایان وکلای دادگستری موجود به عنوان کارآموز در آزمون های ورودی پذیرفته می‌شوند. به عنوان مثال بسیاری از کارآموزان، فرزند، خواهر زاده یا برادرزاده وکلای دادگستری موجود هستند که تمایل دارند دوره کارآموزی خود را نزد این آشنایان یا اقوام خود سپری کنند.
متاسفانه این افراط‌گرایی و تعاملات نامیمون و نامبارک میان اندک تندروهایی میان این دو مجموعه منجر به ممنوعیت این تعاملات شده بود در حالی که هیچگونه مبنای قانونی در این زمینه وجود نداشت.
البته روالی نانوشته مبنی بر اعطای مجوزهای موردی و خاص به برخی افراد خاص وجود داشت که از آنجایی که با وکلای خاص دارای رابطه خویشاوندی یا آشنایی بودند برای آنها امتیاز ویژه در نظر گرفته می‌شد و امکان کارآموزی آنها تحت‌نظر وکیل سرپرست مورد علاقه آنها صادر می‌شد.
کمیسیون کارآموزی برای کمک به این دسته داوطلبان درخواستی را برای بنده نگاشتند که بنده هم برای کمک به توسعه تعاملات مثبت میان دو مجموعه و با توجه به احترامی که برای وکلای محترم عضو کانون ها قائلم و از منظر من هیچ تفاوتی میان این عزیزان و عزیزان وکلای عضو مرکز وجود ندارد با این درخواست موافقت کردم و البته به منظور ممانعت از بروز چالش در تعاملات دو طرف موارد را منوط به صدور معرفی نامه از سوی کانون متبوع کردم.
تعداد وکلای مرکز بیش از ۳ برابر تعداد کارآموزان پذیرفته شده در مرکز است علاوه بر اینکه هر وکیل میتواند سرپرستی ۵ کارآموز را تقبل کند و ما هم اکنون تقریباً هیچ کارآموز فعالی از گذشته نداریم و همگی در حال گذراندن دوره اختبار و تبدیل وضعیت به وکالت پایه یک هستند. یعنی بیش از ۱۵ برابر تعداد وکیل مورد نیاز در خود مجموعه مرکز وجود دارد که حتی در صورت نیاز کانون‌ها، مرکز میتواند در این زمینه کمک کار کانون های وکلا باشد.
لذا چنین برداشتی هیچ وجاهتی ندارد. در حقیقت این تصمیم مرکز صرفاً در جهت احترام به استقلال کارآموز در انتخاب وکیل سرپرست، حفظ شأن کلیه وکلای محترم دادگستری و جلوگیری از تبعیض میان کارآموزان و وکلا گرفته شده است.
