یادداشت || روزنامه رسالت|| ۱۴۰۰/۰۶/۲۲
علی بهادری جهرمی، حقوقدان عضو هیئت علمی گروه حقوق دانشگاه تربیت مدرس
در رسانه ها منتشر شده که آمار واردات واکسن از ۵۰ میلیون دوز فراتر رفته و رکورد واردات روزانه واکسن هم با محموله‌های بالای ۵ میلیون دوز شکسته شده است. بهبود اوضاع کرونایی فقط محدود به واردات واکسن نیست:
تزریق واکسن هم با آمار بالای یک میلیون نفر در روز رکورد زده است و رئیس جمهور از برنامه‌ریزی برای تزریق روزانه ۲ میلیون دوز خبر داده است. مراکز تزریق واکسن هم با افزایش چشمگیری مواجه بوده و قرار است فعالیت‌شان ۲۴ ساعته شود. وزیر بهداشت نیز با محاسبه همه اینها و تدارک برنامه‌هایی وعده داده است که تا دهه فجر کار واکسیناسیون تمام خواهد شد.
تا همین ۳ ماه پیش بود که حرکت لاک‌پشتی واردات واکسن و کندی واکسیناسیون در نهایت پیک‌های پنج‌گانه کرونایی را با هزاران قربانی بر جامعه ما تحمیل کرد. مقایسه شرایط فعلی با شرایط حاکم شده در دولت سابق که مدت زیادی هم از آن نمی‌گذرد یک نکته واضح و خودمانی را عیان‌تر از هر زمان دیگری گوشزد می‌کند:
ماشاالله به زمانی که کسی بخواهد کار کند و وای بر زمانی که کسی نخواهد کار کند! کسی که بخواهد کار کند، هیچ چیز مانع و جلودارش نیست، کسی هم که نخواهد کار کند، همه جور بهانه‌ای را ردیف می‌کند تا بی‌عملی خودش را موجه جلوه دهد.
موضوع وقتی جالب‌تر و البته تاسف‌بارتر می‌شود که یادآوری کنیم دولت قبل خودش را تنها متولی بلامنازع گفت و گو با جهان و یگانه منجی نجات جامعه ایرانی به شیوه برقراری تعاملات بین‌المللی می‌دانست و دائم منتقدان دلسوز و رقبای سیاسی را محکوم می‌کرد که زبان مذاکره با دنیا را بلد نیستند! حالا کاشف به عمل آمده که از قضا منتقدان دولت قبل، به چم و خم تعاملات جهانی آشنایی بیشتری داشته و حد اقل در همین قضیه واکسیناسیون، منافع ایرانیان را مصم‌تر و کارآتر دنبال می‌کنند.
مسئولان قبلی با رویه و اظهارات خود، جامعه ایرانی را شرطی کرده بودند: اگر گشایش اقتصادی می‌خواهید، باید به برجام بپیوندیم؛ اگر می‌خواهید به برجام بپیوندید باید با کدخدا ببندیم؛ پس از پیوستن به برجام و بستن با کدخدا، حالا اگر ثمرات برجام را می‌خواهید باید دستورات را اجرایی کنیمFATF؛ اگر … . این شرطی شدن تا جایی پیش رفت که صراحتاً آب خوردن ایرانی‌ها هم مشروط به مذاکره با غرب و برجام و رفع تحریم شد.
افراط در خودبرترپنداری در تعاملات جهانی و اصرار بر شیوه‌های نادرست که مبتنی بر موضع پایین‌دستی و ضعف بود، آن‌چنان بین دولت‌مردان و مسئولان قبل رواج داشت و به باور ایشان تبدیل شده بود که همه چیز جامعه ایرانی را به غرب و مذاکره با غرب و پیوستن چشم و گوش بسته به همه اسناد دیکته شده‌ی غربی گره زده بودند. این اظهارنظر صریح، آقای همتی رئیس کل سابق بانک مرکزی است که «به دلیل تحریم نتوانستیم واکسن بخریم». یا این که آقای ربیعی سخنگوی سابق دولت هم صراحتاً ابراز داشتند که «نپیوستن ایران به FATF علت ناتوانی در خرید واکسن کرونا است»!
حالا نه تنها تحریم‌های ایرانی برداشته نشده و ایران دستورات FATF را اجرایی نکرده است، بلکه در سه چهار ماه گذشته تحریم‌های ظالمانه دیگری هم علیه ملت ما وضع شده است و مهلت‌های گروه ویژه اقدام مالی هم عملا منقضی شده به شمار می‌آید و ما در لیست به اصطلاح سیاه این گروه قرار داریم، اما واکسن و واکسیناسیون هر روز رکورد می‌زند؛ چرا؟ چون مسئولان فعلی، ورای غوغاسالاری و گفتاردرمانی، با کار خستگی‌ناپذیر و جهادی، پیگیر رفع و رجوع مسائل مبتلابه جامعه ایرانی هستند و در این مسیر هیچ چشم و گوشی به خارج از مرزهای ایران ندوخته، تعاملات فرامرزی را هم نتیجه‌محور، از سر عزت، حکمت و مصلحت به پیش می‌برند.
