جنایات رژیم صهیونیستی تماتمی ندارد. دیوان بین‌المللی دادگستری هم در جدیدترین تصمیم خود مجددا به رژیم صهیونیستی دستور داد عملیات نظامی را در رفح متوقف کند.
همه این‌ها و حتی استمرار این جنایات، یک پیام آشکار و غیرقابل انکار دارد: رژیم صهیونیستی در شدیدترین انزوای سیاسی – حقوقی به‌سر می‌برد.
آراء دیوان بین‌المللی دادگستری به‌عنوان رکن قضائی سازمان ملل متحد، از جمله دستور موقت‌های صادر شده از سوی دیوان، برای اجرا در پیچ‌وخم‌های سیاسی سازمان ملل، به‌ویژه شورای امنیت گیر می‌کند. با این‌حال، مرور رویه شورای امنیت در موارد مشابه نشان می‌دهد از حیث حقوقی، هیچ بهانه‌ای برای وتوی تصمیم اخیر دیوان بین‌المللی دادگستری وجود ندارد.
یکی از این رویه‌های موجود، قطعنامه ۸۱۹ از سوی شورای امنیت است که در سال ۱۹۹۳، دقیقاً برای اجرایی‌سازی دستور موقت دیوان بین‌المللی دادگستری و با هدف محافظت از غیرنظامیان و لگام زدن به خشونت غیرمشروع، صادر شده است.
این آراء و رویه‌های ایجاد شده در نظام حقوق بین‌الملل علیه رژیم صهیونیستی، که البته محدود به ۹ ماه گذشته هم نیست و سابقه‌ای چنددهه‌ای دارد، حتی اگر اجرایی هم نشود، بی‌فایده هم نیست: ساختار حقوقی بین‌الملل به‌رغم سیاست‌زده بودن، در قبال جنایات دامنه‌دار رژیم صهیونیستی، توان تاب‌آوری بیشتر از این را ندارد. اکنون غرب به مرحله‌ای رسیده است که باید بین نهادهای بین‌المللی و استمرار حمایت از اسرائیل، یکی را انتخاب کند.
متن کامل این یادداشت از روزنامه رسالت مطالعه بفرمایید.
