نویسندگان:علی بهادری جهرمی،علی سلیم،میثم نریمانی،علی بادامچی
پژوهش حاضر با هدف بررسی انسجام نظام تصمیم‌گیری در هیات وزیران با محوریت دفتر هیات دولت طی دوره زمانی ۱۳۶۴ تا ۱۴۰۰ انجام شده است.سوال پژوهش آنست که برای ارتقا انسجام خط مشی نظام تصمیم‌گیری هیات وزیران، نقش آفرینی دفتر دولت چگونه خواهد بود؟ با عنایت به ماهیت اکتشافی سوال پژوهش و ضرورت ایجاد درک عمیق از موضوع مورد مطالعه، روش پژوهش کیفی در این مقاله بکار گرفته شده است. روش گردآوری داده‌ها، مصاحبه نیمه‌ساختار‌یافته مبتنی بر رهنمود مصاحبه بوده است. مصاحبه‌شوندگان شامل مدیران دفتر دولت، مسئولین سیاستگذاری دستگاه‌های اجرایی و پژوهشگران مرتبط با حوزه مورد مطالعه بوده است. برای تحلیل داده‌ها، از روش تحلیل محتوای کیفی با هدف جستجوی الگوها در داده‌ها استفاده شده است. همچنین با توجه به وجهه تجویزی پژوهش از منظر خط مشی گذاری، خط مشی های پیشنهادی در قالب الگوی خط مشی‌گذاری در انتهای مقاله ارائه شده است. در نهایت «الگوی خط مشی گذاری ارتقای انسجام نظام تصمیم‌گیری در هیات وزیران با محوریت نقش‌آفرینی دفتر دولت»، مستخرج از تطبیق ادبیات نظری و یافته‌های پژوهش در پنج مولفه ماموریت، جایگاه، تدوین، محتوا و اجرای خط‌مشی در دو رویکرد منفعل و فعال ارائه شده است. مبتنی بر این الگو دلالت‌های سیاستی ذیل پیشنهاد شده است: تغییر ماموریت دفتربه واحد فعال و دستورکارگذار؛ ارتقا جایگاه دفتر از یک واحد دبیرخانه‌ای به خط مشی‌گذار، واحد کمک‌کننده به توسعه متوازن ماموریت‌های خط‌مشی‌گذاری و مقررات‌گذاری (اصول ۱۳۸ و ۱۳۴) قانون اساسی ، ارتقا محتوای خط‌مشی از طریق بهره‌گیری از ظرفیت جامعه خبرگانی، نظارت و پایش بر اولویت‌‌های راهبردی هیات وزیران
