در نشستی که اخیراً در مرکز پژوهشهای مجلس برگزار شد، درباره اهمیت مشارکت سیاسی مردم در نظام اسلامی و جایگاه آن در قانون اساسی و اندیشه‌های رهبری صحبت کردم.
آزادی‌های مشروع در نظام اسلامی، مبتنی بر کرامت ذاتی انسان و هدیه انتخاب آگاهانه آن توسط خود مردم است همانگونه که اصل ۵۶ قانون اساسی به آن اشاره کرده است. این آزادی‌ها نه یک امتیاز حکومتی، بلکه یک حقِ مردم‌محور و برخاسته از کرامت انسانی است.
قانون اساسی به روشنی به ارزش ذاتی انسان اشاره دارد؛ به‌ویژه در اصل دوم آن که کرامت انسان و آزادی توام با مسئولیت را جزء پایه های نظام معرفی میکند و اصل سوم که ارتقای آگاهی عمومی (برای ایجاد شرایط رشد و انتخاب گری بهتر) را از وظایف اصلی نظام می‌داند و اصل نهم که اجازه نمیدهد به هیچ بهانه ای این آزادی واقعی و غیر نمایشی صدمه ببیند.
در بیانات رهبر انقلاب، مشارکت مردم عنصری کلیدی برای ثبات و امنیت کشور تلقی شده است. با توجه به بیانات رهبری، انتخاباتی که در ایران برگزار می‌شود، نه از جنس انتخابات نمایشی در نظام‌های کمونیستی است، نه شبیه دموکراسی‌های سطحی در مدل‌های لیبرال غربی. این مشارکت واقعی است و پشتوانه‌ای برای اقتدار ملی.
رهبری چهار اثر مهم برای مشارکت سیاسی مردم برمی‌شمارند:
۱. سیاسی: مشارکت موجب شکل‌گیری قدرت ملی می‌شود.
۲.اجتماعی: وحدت و نشاط اجتماعی را در جامعه تزریق میکند.
۳.معنوی: مشارکت یک مسئولیت دینی و اخلاقی است که برای ملت آثار معنوی به همراه دارد.
۴.بین‌المللی: انتخابات، پشتوانه‌ای برای اقتدار کشور در عرصه جهانی است.
مشارکت سیاسی در نظام اسلامی، نه صرفاً یک وظیفه مدنی، بلکه یک فرصت برای ساختن آینده‌ای روشن‌تر با دستان خود مردم است.
