شاید «حق بر سلامت» را بتوان یکی از مظلوم ترین حقوق مردم دانست! حقی که بیش از آنکه به عنوان یک حق با قابلیت مطالبه و تضمین نگریسته شود، صرفاً به عنوان یکی از کالاهای عمومی در نظر گرفته میشود.
????دولت ها مکلف به صیانت حداکثری از حقوق شهروندان خود هستند و باید در حد توانمندی های خود، حقوق انسانی و بشری آنها را تأمین و تضمین کنند. در این میان حق بر سلامت که جزو حقوق نسل دوم یا حقوق ایجابی شهروندان به حساب می آید، یکی از این حقوق ضروری است که بدون حمایت درست از آن حق حیات یا بنیادین ترین حق بشری محل خدشه قرار میگیرد.
????دولت ها در حمایت از اینگونه حقوق دونوع تکلیف اساسی بر عهده دارند: اول تکلیف به ممانعت از تجاوز به این حق اساسی چه از سوی دستگاه حاکمیت و چه از سوی سایرین، و دوم تکلیف به تأمین زیرساختهای لازم به منظور حفظ و تأمین این حق اساسی شهروندان.
????ورود بیماری مزمن کرونا به مرزهای سرزمین، باعث شد این حق شهروندی باری دیگر جدی تر محل تأمل قرار گیرد تا ارزیابی شود جهت گیری دولت در حمایت و تضمین این حق شهروندی چگونه بوده است؟ طرحهای ملی و هزینه بر کلانی همچون طرح پزشک خانواده تا چه میزان در ایجاد زیرساختهای لازم برای حفظ و تأمین این حق شهروندی مؤثر بوده است و در مقابل نیز دولت تا چه میزان نسبت به تجاوز به این حق شهروندان خود حساس است؟
????عبارت «پیشگیری بهتر از درمان است» را بارها و بارها شنیده ایم اما شاید کمتر به این بعد حقوقی آن توجه کرده ایم که پیشگیری نوعی صیانت از حق سلامت شهروند است و دولت مکلف است در اولین گام از اقدامات حماتی خود از حقوق شهروندان، مانع از تهدید سلامت ایشان توسط سایرین یا توسط خود حاکمیت گردد.
????در مرحله دوم نیز که متأسفانه شهروندی با مشکلی در سلامتی خود مواجه شده است، دولت مکلف به تأمین زیرساختهای لازم جهت بازگرداندن سلامتی شهروند به وی است و باید سعی کند این امکانات را به صورت برابر در دسترس همه شهروندان قرار دهد.
????موضوع یا بحران ورود ویروس کرونا به کشور، نمونه ای عینی است که میتوان در سایه آن عملکرد دولت در حوزه حمایت از حق سلامت آحاد شهروندان را مورد بررسی و کنکاش قرار داد.
????دولتی که اطلاع کاملاً روشنی نسبت به امکان ورود این ویروس به خاکهای کشور داشته و بارها نیز اعلام کرده است آمادگی های لازم را در این زمینه ایجاد کرده، در دو حوزه پیشگیری یا صیانت از حق سلامت و درمان یا تأمین زیرساختهای حمایتی از حق سلامت چگونه اقدام کرده است؟
????آیا میزان نظارت بر مرزهای ورودی (و حتی خروجی در مواردی که بازگشت زیادی نیز به خاک کشور مشاهده میشود) متناسب با اهمیت و ضرورت صیانت از حق سلامت شهروندان بوده است؟ آیا میزان تأمین اقلام و امکانات مورد نیاز جهت درمان یا ممانعت از گسترش بیماری در حدی بوده که در دسترس همگان باشد و شهروندان بدون استرس بتوانند از تأمین آن احساس آرامش داشته باشند؟
????روز گذشته با تماس یکی از همکاران مبنی بر نیاز به اسپری ضدعفونی کننده برای یک بیمار بستری شده مواجه شدم، اخبار مبنی بر توزیع گران قیمت ماسک نیز در فضای رسانه ای منتشر شده بود. این دو این سوال را در ذهن ایجاد میکرد که آیا دولت تکلیف خود در پیشگیری یا تامین زیرساخت حمایتی از حق سلامت و بهداشت شهروندان را به خوبی مدیریت نکرده یا در حوزه های نظارتی بر عملکرد بازار و فضای مجازی دچار ضعف بوده است که نتوانسته به خوبی آموزشهای لازم را به شهروندان داده و از هجوم بی دلیل ایشان به این قبیل کالاها ممانعت به عمل آورد؟
????جهت مطالعه کامل یادداشت در روزنامه “صبح نو” روی لینک زیر کلیک کنید.
http://sobhe-no.ir/newspaper/895/10/36224
